خبر انصراف روح الله نیکپا، قهرمان ملی و تنها مدال آور کشور از شرکت درقابت‌های جهانی تکواندو در مکزیک به دلیل برخوردهای تبعیض آمیز، تکاندهنده بود که از عمق فاجعه بزرگ ملی خبر می داد.
به راستی عمق فاجعه و برخوردهای تبعیض آمیز تا چه اندازه باشد که یک قهرمان از رقابتهای جهانی المپیک پایش را بیرون بکشد؟
قهرمان! در صحنه بمان
محمدحسین فیاض
خبر انصراف روح الله نیکپا، قهرمان ملی و تنها مدال آور کشور از شرکت درقابت‌های جهانی تکواندو در مکزیک به دلیل برخوردهای تبعیض آمیز، تکاندهنده بود که از عمق فاجعه بزرگ ملی خبر می داد. او درمندانه گفت: «با ادامه این وضعیت دیگر به میدان نمی روم!»
به راستی عمق فاجعه و برخوردهای تبعیض آمیز تا چه اندازه باشد که یک قهرمان از رقابتهای جهانی المپیک پایش را بیرون بکشد؟
درست است که روح الله نیکپا هزاره تبار است و این مردم بر اساس سنت نامیمون حکومتهای افغانستان باید مورد تبعیض و تعصب قرار گیرد، اما فراموش نباید کرد که نیکپا پس از دوبار مدال آوری از بازی های بین المللی به نماد هویت ملی تبدیل گردید که برگزاری جشنهای خیابانی مردم در گوشه گوشه کشور پس از این پیروزیها، خود از این حقیقت انکار ناپذیر حکایت می کند. با آن هم امسال، صبر این قهرمان چنان لبریز گردید که احساس غرور قهرمانی خود را به وداع از رقابت و حضور در صحنه ترجیح داد؛ گرچند سالهای گذشته نیز این غربت و درد را تحمل کرده و شاهد نوازشهای دیگران بود که در پرچم به دست گرفتنها و تجلیل های که حق آنان نبود، بغض خود را فرو ببرد و دم بر نیاورد!
نمی دانم دست اندرکاران امور به چه می اندیشند؟ تاکی پا بر روی واقعیت ها گذاشت؟ تاکی جلو رشد و بالندگی استعدادهای توانمند فرزندان این سرزمین را باید گرفت؟
دست اندرکاران امور به این نمی اندیشند که حضور یک قهرمان با تجربه در کنار تیم ورزشی ما چه قدر بر روحیه تیم تأثیر می گذارد و چه قدر حضور مرد با تجربه و میدان دیده، چراغ امید را بر دل مردم رنجدیده روشن می کند!
اما این نکته را نباید فراموش کنیم که مبارزه با تبعیضِ مداوم برای عدالتخواهان ما نباید با عقب نشینی از صحنه پاسخ داده شود؛ چه این که فلسفه اعمال تبعیض ها، نادیده پنداشتن و حذف دیگران است. از این رو به روح الله عزیز می گویم: قهرمان! در صحنه بمان، ولو با خون دل خوردن ها و درد کشیدن ها! زیرا سر انجام، عمر ظلم و تبعیض و نادیده گرفتنها به پایان خواهد رسید و دیر نیست که سرود خوش عدالت خواهی از همه جای سرزمین ما بلند خواهد شد.
نویسنده: محمد حسین فیاض
منبع: جمهوری سکوت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر