در این وبلاگ مطالب مختلف مربوط به افغانستان در مجموع و مخصوصاً هزاره ها در سراسر جهان، سایر مطالب و یادداشت های شخصی به نشر میرسد.
سلام هزارستان چشم براه نظرات، پیشنهادات و انتقادات سازندۀ شماست، و هم چنان از قلم بدستان گرامی میخواهد که دست نوشته هایشان را برای سلام هزارستان بفرستند تا زینت بخش صفحات آن گردد.

۱۳۹۱ آبان ۱, دوشنبه

ازدواج و حق انتخاب همسر (بخش چهارم )



مسلمانان از هرکشور و سر زمین و از هر قوم و نژادی که باشند، سفید یا سیاه، عرب یاعجم با هر زبانی که مکالمه کنند امت واحده به شمار می روند و در برابر قوانین شرعی از جمله ازدواج با هم مساوی و برابر اند. بنأبراین هر زن و مرد مسلمان، از هر رنگ و نژادی که باشند کفو همدیگر اند، و می توانند با هم ازدواج کنند و هیچ ممنوعیت شرعی وجود ندارد...

ازدواج در دنیای امروز
ازدواج با اقوام و نژادهای مختلف، در جهان امروز به یک مسئله عادی و ساده که مربوط به خواست و رضایت طرفین است، تبدیل شده، و همه روزه هزاران زن و مرد بدون در نظر داشت، نژاد، فرهنگ، لسان و ملیت، در شرق و غرب عالم باهم ازدواج می کنند و روز به روز بردامنۀ این نوع ازدواج ها افزوده می شود و حتی دولت های پیشرفته برای رفع تشنجات نژادی و سلامتی نسل های آینده مشوق این نوع ازدواج ها می باشند.
از قرار برخی از آمارهای منتشره، در ایالات متحدۀ امریکا، سالانه بیش از 10% مردان سیاه پوست با زنان سفید پوست ازدواج می کنند.
نویسندۀ این سطور در سال 1376 ش. در سفری در جمهوری ترکمنستان، متوجه شدم که تعدادی زیادی از مردان ترکمانی با دختران سفید پوست روسی ازدواج کرده اند. علت را جویا شدم. گفتند: دختران روسی را ه و رسم عشق بازی و دل ربایی را  بهتر بلدند. به علاوۀ دولت روسیه برای کسانی که با دختران روسی ازدواج کنند، از حیث اقامت و تقاضای تبعیت و... امتیازاتی قرار داده است. اما نسل کهن سال ترکمان از انتخاب جوانان شان رضایت چندانی نداشتند، می گفتند: دختران روسی فقط بلدند قلب شوهر را در تسخیر بگیرند و به پدر و مادر شوهر و سایر اقارب او احترام لازم را به جا نمی آورند.

کفائت در اسلام

مسلمانان از هرکشور و سر زمین و از هر قوم و نژادی که باشند، سفید یا سیاه، عرب یاعجم با هر زبانی که مکالمه کنند امت واحده به شمار می روند و در برابر قوانین شرعی از جمله ازدواج با هم مساوی و برابر اند. بنأبراین هر زن و مرد مسلمان، از هر رنگ و نژادی که باشند کفو همدیگر اند، و می توانند با هم ازدواج کنند و هیچ ممنوعیت شرعی وجود ندارد.
حسب و نسب، مال و ثروت، رنگ خون، نژاد، عربیت، قریشی، هاشمی، علوی، فاطمی و یا تبعیت از این کشور و یا آن کشور و ... هیچ کدام دلیل برحرمت شده نمی تواند. قرآن کریم باصراحت و بدون هیچ نوع ابهامی اسلامیت را در امر ازدواج کافی دانسته، می فرماید:
«وَلاتَنكِحُوالمُشرِكاتِ حتّي يُؤمِنَ وَلَاَمَۀ ُمُؤمِنَۀ ُخَیرٌمِن مُّشرِکَةٍ وَلَواَعجَبَتکُم وَلاتُنکَحُوا المُشرِکِینَ حَتّی یُؤمِنُوا وَلَعَبدُ مُؤمِنُ خَیرُ مِن مُشرِکٍ وَلَواَعجَبَکُم، اُولئِکَ یَدعُونَ اِلَی النّارِ وَاللهُ یَدعُو اِلَی الجَنَّةِ وَالمَغفِرَةِ بِاِذنِه.» (بقره/221)
با زنان مشرکه تا زمانی که ایمان نیاورده اند ازدواج نکنید. و کنیزان مؤمنه برای ازدواج بهتر اند از مشرکه، هرچند از (حُسن و جمال و یاثروت و موقعیت اجتماعی شان) به شگفتی و تحسین افتاده باشید. و زنان مؤمنه را نیز به ازدواج با مردان مشرک تا زمانی که پذیرای ایمان نشده اند، در نیاورید. ازدواج با یک مرد مؤمن حتی اگربنده هم باشد بهتر از ازدواج با یک مرد مشرک است. هرچند (جوانی، ثروت، زیبایی، نام و شهرت آن ها) شما را به شگفتی انداخته باشد. (این ممانعت بدان جهت است که) آنها (مشرکین) شمارا به سوی آتش دعوت می کنند و حال آنکه خدای مهربان به سوی بهشت و مغفرت جاویدانی می خواند به اذن خویش.

نکات قابل دقت:

1-  از آیۀ فوق دانسته می شود که در ازدواج حتّي حریت هم شرط نیست. یعنی یک زن مسلمان آزاده می تواند با یک مرد مسلمان ولو برده زنا شویی کند. اصل در ازدواج رضایت طرفین است.
2-  از شأن نزول آیه که ازدواج مردان و زنان مسلمان را با مشرکین قریش که علناً در برابر اسلام قرار گرفته بودند، دانسته می شود که ممنوعیت ازدواج مخصوص مشرکین فعال و اهل حرب می باشد. زیرا در ذیل آیه می فرماید: « اولئک یدعون الی النار» یعنی ازدواج با مشرکین بدان جهت حرام است که آنها در برابر اسلام قرار گرفته و در حال جنگ می باشند. زناشویی با آنها سبب می شود که اعتقادات شرک آمیز خویش را به همسرش انتقال دهند. پس تا وقتی که خطر عدول از اسلام و برگشت به دیانت شرک موجود باشد، حکم به حرمت ازدواج با آنان پا برجا خواهد بود.
اما تحریم و ممنوعیت ازدواج دختران هاشمی یا علوی و یا فاطمی نسب با غیر هاشمی که اینک در برخی از جوامع شیعی، مانند: هند، پاکستان و بعضی از نقاط هزارستان مشاهده می شود، هیچ گونه مبنای شرعی ندارد. بلکه در نقطۀ مقابل احکام شرعی قرار دارد. اگر کسی تعمداً در برابر حکم جواز که به روشنی از قرآن و سیره نبوی استفاده می شود، بایستد مانند آن است که حلال خداوند(ج) را حرام کرده باشد.«حلال محمد (ص) حَلالُ الی یوم القیامۀ و حرامه، حرام الی یوم القیامۀ.»
بنابر این هیچ کس حق ندارد حلال شریعت غرای محمدی (ص) را حرام و یا حرامش را حلال کند. حتّي یک مجتهد که برای خود مقام اولوالامری بتراشد، هم نمی تواند ازدواج میان مسلمانان را به بهانه هایی از قبیل اینکه شما از فلان کشورید و ما ازفلان کشور، ممنوع اعلام کند. چون قانون گذاری شرع مخصوص خداوند است. بنده در زیاد و کم کردن آن مأذون نیست. در روایتی منسوب به رسول خدا (ص) صلوات الله علیه آمده: « المؤمن کفوالمؤمنه» مرد مؤمن از هر قوم و نژادی که باشد کفو زن مؤمنه است. همین مضمون به عبارت ذیل نیز نقل شده است:« المؤمنون بعضهم اکفاء بعض»[1]
مسلمانان اعم از زن و مرد، در امر ازدواج هم کفو و شایسته همدیگر اند.
درکتاب عیون اخبارالرضاه آمده است: مسلمانان از رسول خدا (ص) پرسیدند: چه کسانی در امر ازدواج با همدیگر هم کفو هستند؟ فرمود: المؤمنون بعضهم اکفاء بعض. زن و مرد مسلمان در امر ازدواج کفو همدیگر اند.[2]
شرط اصلی در ازدواج پسند و رضایت زن و شوهر از همدیگر است، ازدواج اجباری مطلقاً باطل و خلاف شرع و قانون می باشد. 
نویسنده: حاج کاظم یزدانی
منبع: جمهوری سکوت

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر