این یک شعر عاشقانه نیست! تک تیرهایی است از سمت قبرستانی وقتی بلوچها نه به سیم های برق رحم می کنند* نه به لبهای عقیم تو و نه به طرح جدید خامک دوزی روی دستان زنی بیوه ! بیوه یعنی طالب لوله های گاز سیرابش نمی کند* راکت روی سوزوکی سیرابش نمی کند بیوه بسي گل شريفي. از كويته. ------------------------------ این یک شعر عاشقانه نیست! تک تیرهایی است از سمت قبرستانی وقتی بلوچها نه به سیم های برق رحم می کنند* نه به لبهای عقیم تو و نه به طرح جدید ...
این یک شعر عاشقانه نیست!
تک تیرهایی است
از سمت قبرستانی
وقتی بلوچها
نه به سیم های برق رحم می کنند*
نه به لبهای عقیم تو
و نه به طرح جدید خامک دوزی
روی دستان زنی بیوه !
بیوه
یعنی طالب لوله های گاز سیرابش نمی کند*
راکت روی سوزوکی سیرابش نمی کند
بیوه
یعنی وردهای ازدواج موقت
نه از شعارهای قوم تو چیزی دارد
و نه از وکیل های شکم بر امده
پشت کرسی های پارلمان
من در فیس بوک
روی جنازه ی شوهرش لایک میزنم
و می رقصم
میان خون ، روی پارچه های سفید
و ترس نیمه شبهایم
و ترس نیمه شبهایش
با لالایی تیرهای هوایی
سوت کشدار منورها
و
صدای بیوه ی همسایه
وقتی
روی بالشت های اقای وکیل خامک دوزی میکند
.
*:در کویته زمستان ها لوله های گاز رو منفجر میکنند تا هزاره ها از بی گازی و سرما آزار ببینند و گاهی این انفجارهای پشت سر هم باعث میشه چند روز در سرمای مطلق و بی گازی به سر ببرند.در عین حال سیم های برق رو هم پاره میکنند تا برق نداشته باشند.
نویسنده: بسی گل شریفی
منبع: غرجستان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر