در این وبلاگ مطالب مختلف مربوط به افغانستان در مجموع و مخصوصاً هزاره ها در سراسر جهان، سایر مطالب و یادداشت های شخصی به نشر میرسد.
سلام هزارستان چشم براه نظرات، پیشنهادات و انتقادات سازندۀ شماست، و هم چنان از قلم بدستان گرامی میخواهد که دست نوشته هایشان را برای سلام هزارستان بفرستند تا زینت بخش صفحات آن گردد.

۱۳۹۰ مهر ۱۵, جمعه

نکاتی چند در بارۀ تظاهرات جهانی هزاره ها


 

وقتی گزارشاتی از تظاهرات هزاره ها را در مناطق مختلف دنیا مرور کردم، دریافتم که هزاره ها هنوز راه درازی برای رسیدن به مرحلۀ نوینی از حیات سیاسی دارند... 


انتطار میرفت که اول اکتوبر سال 2011 آغاز یک مسیر روشن سیاسی در تاریخ غمبار هزاره ها باشد. نگارنده معتقد بود که هزاره دیگر به واقعیت آهوی بارو دیده یه-------- اوشار و چنداول و اورزگو دیده یه، و اینبار عظمت و شکوه سیاسی شان را یک صدا به جهانیان به نمایش میگذارند و از مرز های خشونت بار مذهبی بیرون آمده و همه فریاد عدالت برای انسانیت را سر میدهند. باور بر این بود که اینبار هزاره ها عاقلانه با مسایل برخورد خواهند کرد. اعتقاد بر این بود که اینبار جوانان هزاره که در بیرون از پاکستان و افغانستان زندگی میکنند، به اصطلاح جهان دیده شده اند و شاید شعار های مدرن و بدور از هرنوع تند روی مذهبی سرمیدهند. اما افسوس که چنین نشد، همانا که هنوز در پختگی های سیاسی نرسیدیم و خیلی زود تحت شعاع مسایل گوناگون قرار گرفته و حرکت های مدنی و حق طبانۀ خویش را صدمه میزنیم و شاید هم صدمه رسانیده باشیم.


 وقتی گزارشاتی از تظاهرات هزاره ها را در مناطق مختلف دنیا مرور کردم، دریافتم که هزاره ها هنوز راه درازی برای رسیدن به مرحلۀ نوینی از حیات سیاسی دارند . مثلاً در کشور اتریش برادران چند دسته شده و حتی حرف های رکیک و ناپسند به همدیگر گفتند (سایت جمهوری سکوت و انجمن کاتب)، که این خود بیانگر چند دستگی مردم و مخصوصاً روشن فکران جامعۀ ماست. در بعضی مناطق استرالیا شعار های تند مذهبی به خورد تروریستان و حکومت پاکستان داده شده است. و اما در دانمارک بد تر از همه جا، وقتی در وبسایت هزاره نیت ورک مطلبی در این باره خواندم، براین باور شدم که حرکت های مدنی مردم خود را با شکست روبرو کرده ایم.


 به نظر نگارنده اگر همین شعار های تند مذهبی ما نمیبود شاید امیر عبدالرحمان هم بر ما چنین ظلمی روا نمیداشت. اگر ما فلسطین را از راه انگوری و درۀ ترکمن و لیاقت بازار کویته آزاد نمیکردیم و فکری به حال ملت خود میکردیم یقیناً وضعیت مردم ما بهتر از این بود. اگر ما به جای عکس های از رهبران بیگانه، عکس های از رهبران خود را بر درو دیوار خانۀ خود می آویختیم شاید مهر نوکری دیگران به پیشانی ما حک نمیشد. اگر ما به جای تقیلد از دیگران از مجتهدین خود پیروی میکردیم شاید به این روز گرفتار نمیشدیم. اگر ما پا فراتر از مسایل مذهبی میگذاشتیم، همه هزاره ها را با خود داشتیم و حتی سایر ملیت های محروم را نیز باخود داشتیم. به نظر میرسد که شعار های تند مذهبی وضعیت را خیلی وخیم تر خواهد کرد و این مسله نه تنها که به نفع ملت ما نیست، بلکه به کشته شدن بیشتر مردم ما خواهد آنجامد.

مردم ما باید بیاندیشند که چگونه با سایر ادیان الهی در صلح و امنیت زندگی کنند، نه اینکه من حقم و دیگران باطل. وقتی امام علی علیه السلام 25 سال برای حفظ دین سکوت میکند، ما نمیتوانیم برای حفظ جان دهها هزار انسان کاری انجام دهیم. مسلۀ دیگر اینکه هیچ کسی مسؤلیت کسی دیگر را به عهده ندارد و هرکسی در پیشگاه خدای رحمان جواب خود دهد. ما با این شعار های تند مذهبی نه تنها که سایر ملیت ها را از خود دور ساخته و دشمن میسازیم، بلکه هزاره های را که شیعه نیستند نیز از دست خواهیم داد.

امیدوارم که حداقل هزار هایی که در اروپا، امریکا، استرالیا زندگی میکنند، دور اندیشی اختیار کنند و به همۀ اعتقادات دینی و مذهبی احترام بگذارند و حتی همۀ انسان ها را احترام کنند تا باشد که مورد تنفر پیروان سایر مذاهب و ادیان الهی قرار نگرفته و منزوی نشویم.
نویسنده: سلام هزارستان

برای معلومات بیشتر به سایت هزاره نیت ورک مراجعه کنید



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر